Bir şeyleri kaybetmekten korkmaya başladığında, zaten onu kaybettiğinin farkına varmak...
Bu kadar tanıdık olup, nasıl bu kadar bana ait olamıyorsun... Zamanla mı böyle evrildik? Peki bitti denilen anda bir " Aşk Devrimi" yakışmaz mı bize?
Neden biliyor musun, gamzelerinin yerini hala ezbere biliyorum, ya da kalemi nasıl tuttuğunu, saçlarının kıvrımları omzuna nasıl düşer, biliyorum. O hınzır gülüşünde elmacık kemiklerinin buradayım demesini, göz gözeyken, aramızda santimler olmasına rağmen ne kadar derinlere baktığını farkedip sana eşlik etmeyi, en ciddi olman gereken yerlerde olamamanı biliyorum. Ve bir şey daha biliyorum.
Mucize gerek bize.. http://fizy.com/#s/1aj9s3
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder