13 Temmuz 2010 Salı

Hiç düşünmediğim bir yazıydı aslında.. Çünkü yazması güç birşey... Herkesin hayatında var olan ama yapması da göğüslemeside zor bir konu. Yalan!... Belki daha ağırı aldatılmak. Aslında bana yazdıran kavramın adı" yalanı,yalanla örtmek". Merak etmeyin ilk defa yaşamıyorum. "Canım" dediklerimden defalarca ve yıllarca gördüm bunu. Öyle ağır ki insanın en canından en kendine idol belirlediğinden bunları yaşamak, daha beteri yok dedim hep. Her zaman daha beteri de oldu. Küçük yalanlara bile tahammülüm kalmadı. Hiç mi yalan söylemedim ya da söylemiyorum? Elbette söylüyorum. Ama kimseye umut dağıtmıyorum, çocukluğunu boş beklentilerle şekillendirmiyorum. Ve artık gözünü benden kaçıran, mimikleri değişen herkesin yalanını çözebiliyorum. Öyle iyi bir özellik falanda değil emin olun. Çünkü haykırmak istiyorum " Yalan söyleme" diye ama çıkmıyor ağzımdan. Dedim ya benim bi tarafım bu yalanlardan öyle çekti ki artık benden koptu. İçtiğim suyu bile yaşan düşünüyorum orada. Ve oradan koptukça kendimi diğer tarafıma adadım resmen. Ömrümü vermeye de hazırdım. Bütün planlarımı,hayallerimi onlarla büyüttüm. Her artık benden buraya kadar dediğimde hep bi ses vardı kulağımda "Vazgeçme"... Vazgeçemiyorum. Ama oradan gelecek en küçük darbeleri bile kaldıramıyorum. Benim çocukluğumu bir boş hayale hayale döndüren yalanı oradan duyunca... İşte o zaman kaldıramıyorum. Ve dedim ya yalanı yalanla örtmek " Ben artık yokum bu oyunda" mızıkçılığını yaptırıyor bana. Çünkü oyunda herkes hile yapıyor. Ben hep ebe ama onlar saklanmıyorlar. Arkamı dönmemi bekliyorlar. Sonrası hüsran...

Ben artık yokum... Tek olmak en iyisi en yalansızı. Yalnızlıkta bile yalan vardır. Ama ben tekim... Çünkü benim tutunacak her dalim yapraklarını yalanlarla örtüyor... Haydi eyvallah...

1 yorum:

  1. Çok hoş bir yazı olmuş. Çok içten.
    -Keşke bazı yalanların telafisi olabilse- diyoruz yalanlarla yüzleştirilen şanssız kişi biz olduğumuzda. Elbette bunu tek başımızayken diyoruz. Öyle bir gurur-duygu çekişimi var ki yalan kurbanlarında. Seçim zor fakat tek bir yol kalıyor bize.
    Ellerine sağlık Aybars, tek doğru yoldasın sanırım ..

    YanıtlaSil